• आपलाच पण आपणच विसरून गेलेला एक हिंदु भाग - इंडोनेशिया
  
  इंडोनेशियाचा (मला जमेल तसा लिखित) इतिहास
  रिपब्लिक ऑफ इंडोनेशिया (इंग्रजी: Republic of Indonesia )हा हिंदी महासागरातील १७५०८ बेटांचा समुह आहे. याची लोक संख्या दोन कोटी चौतीस लाख आहे.
  या देशाचे इस्ट तिमोर, मलेशिया व पापुआ न्युगिनी हे शेजारी देश आहेत. तसेच भारत(अंदमान निकोबार बेटे) , फिलिपाइंस, ऑस्ट्रेलिया व सिंगापूर हे ही शेजारी देश आहेत.
  हा देश साडेतिनशे वर्षे डच अधिपत्या खाली होता. मात्र दुसर्‍या महायुद्धा नंतर इंडोनेशिया स्वतंत्र झाला.
  जकार्ता ही देशाची राजधानी आहे. येथील मुख्य भाषा भाषा इंडोनेशिया आहे. या शिवायही येथे अनेक बोली भाषा आहेत जसे भाषा जावा, भाषा बाली, भाषा सुंडा, भाषा मदुरा. येथे कावि नावाची एक प्राचीन भाषा आहे. येथील प्रमुख साहित्यिक ग्रंथ याच भाषेत आहेत. कावि भाषेतील भिन्नेक तुंग्गल इक - विभिन्नतेत एकता - हे या देशाचे घोषवाक्य आहे.
  यातील जावा हे बेट सर्वात मोठे असून त्या बेटावरील लोकांचे देशावर प्रभुत्व आहे. इंडोनेशिया मध्ये जगातली एक सर्वात मोठी जैवीक विवीधता आहे.
  
  इतिहास
  जीवाष्म अवषेशां वरून काढलेल्या निष्कर्शां नुसार पहिला आदिमानव येथे पाच लाख वर्षांपुवीचा सापडतो. याला जावा (इंग्रजी: जावामॅन) पुरुष म्हणून ओळखले जाते.
  असे मानणारा एक प्रवाह आहे की, सुमारे २००० वर्षांपुर्वी येथे पुर्वेकडील देशां मधून म्हणजे तैवान मधून लोक आले व त्यांनी या भागाला आपल्या ताब्यात घेतले. त्यानंतर त्यांनी भातशेती व इतर कला कौशल्य मिळवले. भारत व चीन या दोन्ही देशांशी असलेल्या व्यापाराने या देशाची संस्कृतीला आकार दिला. सातव्या शतकात श्रीविजय या नाविक प्रबळ असलेल्या राजाने हिंदु तसेच बौद्ध धर्म यांना स्थान दिले.
  त्या नंतर शैलेंद्र व मातारम यांनी अनुक्रमे बोरोबदूर (आठवा अर्निको हा येथे पुर्वी आलेला लेख!) व प्रंभनन हे धारमीक शहरे वसवली. मजापहीत हे हिंदु राज घराणे तेराव्या शतकात जावा बेटावर सत्तेत आले. हा काळ इंडोनेशियाच्या इतिहासातले सुवर्णयुग म्हणून ओळखला जातो.
  प्राचीन राजे, वंश व साम्राज्य
  
  
  श्रीविजय राजवंश
  शैलेन्द्र राजवंश
  सञ्जय राजवंश
  माताराम राजवंश
  केदिरि राजवंश
  सिंहश्री
  मजापहित साम्राज्य
  मात्र त्या नंतर मुसलमान व्यापारी व्यापाराच्या उद्देशाने येथे आले हळू हळू जम बसवत त्यांनी सुमात्र बेटावर ठाणे वसवले. येथून इंडोनेशियाच्या मुसलमानीकरणाला सुरवात झाली. सोळाव्या शतका पर्यंत बहुतेक भाग मुसलमान झाले होते.
  इ.स. १५२१ मध्ये येथे पहिल्यांदा युरोप खंडातून पोर्तुगीज लोक आले. त्यांना येथील मसाल्याचे पदार्थ हवे होते. त्य नंतर ब्रिटिश व डच आले. डच लोकांनी डच इस्ट इंडिया कंपनी स्थापन करून येथे अंमल बसवला. इ.स. १८०० मध्ये त्यांनी इंडोनेशियाला आपली वसाहत म्हणून घोषीत केले.
  दुसर्‍या महायुद्धात जपानी आक्रमण पाहिल्या नंतर स्वातंत्र्याच्या भावनेने येथे मूळ धरले. जपानच्या शरणागती नंतर इ.स. १९४५ मध्ये सुकार्नो यांनी अध्यक्ष म्हणून सूत्रे हाती घेतली. पण नेदलँडने आपला अंमल बसवण्याची धडपड सोदली नाही. शेवटी डिसेंबर इ.स. १९४९
  मध्य इंडोनेशियाने स्वातंत्र्य मिळवले.
  
  भारताचा संबंध
  या देशाचा भारताशी पुरातन संबंध आहे.
  भारतातल्या पुराणांमध्ये याचा उल्लेख दीपांतर भारत म्हणजेच समुद्रापारचा भारत असा आढळतो. दीपांतर हे नाव इंडोनेशिया मध्ये अजूनही प्रचलित आहे.
  सुमारे पाचशे वर्षांपुर्वी हा देश एक हिंदु देश होता. परंतु नंतर त्यातले बहुसंख्य लोक बाटवून मुसलमान करण्यात आले. व हा देश मुसलमान गणला जायला लागला. जाही इंडोनेशियाच्या बाली नावाच्या बेटावर सुमारे ९०% लोक हिंदु आहेत. हिंदु धर्माला येथे आगम हिन्दु धर्म या नावाने ओळखतात. येथे अनेक प्राचीन मंदिरे आहेत या मंदिरांना चंडी नावाने ओलखले जाते. कारण यातले बहुतेक मंदिरे चंडी देवीच्या उपासनेसाठी स्थापन करण्यात आली होती.
  
  सद्य स्थिती
  इ.स. २००४ मध्ये आलेल्या सुनामी लाटा या देशाचा मोठ्या प्रमाणात विध्वंस करून गेल्या. येथील आचे नावाचे राज्यात किमान दिड लाख लोक मृत्युमुखी पडले होते.
  इंडिया व आशिया यांचा संगम येथे होतो म्हणून इंडोनेशिया यास पुर्वी इंडोचायना असेही म्हणत.
  फुटीरतावादी शक्ती येथे कार्यरत आहेत. आचे बंडा हा मुस्लीम भाग स्वतंत्र होण्यासाठी मागणी करतो आहे.
  इ.स.१९९८ मधील आर्थीक धक्क्यातून हा देश सावरण्याचा प्रयत्न करतो आहे. या मंदी मध्ये जागतिक बँक यांचा सल्ला घेणे अडचणीचे ठरले होते. मात्र सुनामी लाटा व भुकंपप्रवण क्षेत्र असल्याने अर्थव्यवस्थेवर नैसर्गिक आपत्तींचा ताण आहे.
  
  ----------
  कृपया
  अजून कुणाला या संदर्भात माहिती असेल तर नक्की द्या.
  शुद्धलेखनाच्या चुका सांगा किंवा जमल्यास मराठी विकिवर इंडोनेशिया या लेखात दुरुस्त केल्यात तरी चालतील :-)
  आपल्या सहकार्या बद्दल आभारी आहे.
  
  -निनाद